قمر 500 کیلومتری انسلادوس که به گفته محققان ممکن است از حیات برخوردار باشد، دارای شبکه‌ای از آبفشان است که یخ‌آب را با سرعت 1287 کیلومتر در ساعت به بیرون پرتاب می‌کنند.

اما این آبفشان‌ها برای همیشه در آنجا باقی نمی‌مانند زیرا تصاویر جدید کاسینی نشان می‌دهد ساختارهای بلند پیچک مانند مارپیچی در حال انتقال مواد از قمر به حلقه‌های زحل هستند.

این پیچک‌های شبح‌وار از مدت‌ها پیش قمر انسلادوس را در مدارش به دور زحل دنبال می‌کردند اما این نخستین بار است که دانشمندان توانسته‌اند منبع آن را پیگیری کنند.

محققان ماموریت کاسینی با استفاده از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای به پیگیری مسیر یخ‌آب پرتاب شده از آبفشان‌ها پرداخته و دریافتند که هر ساختار پیچکی می‌تواند توسط این آبفشان‌ها تکثیر شود.

هر پیچک تا حلقه E که انسلادوس در آن به دور زحل می‌چرخد، می‌رسد. تحقیقات دانشمندان نشان داد که اشکال متفاوت ساختارهای پیچکی با اندازه‌های متفاوت ذرات آبفشان مرتبط است و آن‌ها توانستند اندازه ذرات تشکیل‌دهنده این پیچک‌ها را شناسایی کنند. محققان دریافتند که ذرات تشکیل‌دهنده این پیچک‌ها از قطر حدود یک میلیونیوم متر برخوردار است.

محققان با بررسی تصاویر در زمان‌ها و موقعیت‌های مختلف سیاره زحل دریافتند که ظاهر دقیق پیچک‌ها در طول زمان تغییر می‌کند. محققان بر این گمانند که تغییرات در ظاهر پیچک‌ها احتمالا در نتیجه تنش‌های جزر و مدی است که به دلیل فشرده و کشیده شدن قمر در مدار زحل ایجاد می‌شوند.

هرچه تنش‌های جزر و مدی ایجاد شده توسط زحل در هر نقطه از شکاف بیشتر باشد، عرض دهانه شکاف و میزان مواد فورانی بیشتر می‌شود.

مطالعه این آبفشان‌ها و میزان یخ‌آبی که از آن‌ها خارج می‌شود، برای محققان از اهمیت زیادی برخوردار بوده زیرا به آن‌ها درک بهتری از اندازه اقیانوس زیرسطحی انسلادوس و زمان پایان آن خواهد داد. تخمین عمر این اقیانوس از آن جهت مهم است که درک بهتری از تکامل انسلادوس ارائه خواهد داد.

قمر انسلادوس در حال بلعیده شدن توسط حلقه‌های زحل

اخبارعلمی - ایسنا